ZBIORY MUZEUM TATRZAŃSKIEGO
Muzeum Tatrzańskie zrealizowało projekt „Cyfrowe przetworzenie i udostępnienie zbiorów 2D w Muzeum Tatrzańskim” dofinansowany z Funduszy Europejskich.
Celem projektu jest zwiększenie poziomu wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych w procesie udostępniania regionalnych zasobów kultury i dziedzictwa regionalnego poprzez powstanie infrastruktury umożliwiającej dostęp do cyfrowych kopii obiektów posiadanych przez muzeum.
Dofinansowanie projektu z UE: 348 951,00 zł
W ramach projektu zdigitalizowano, przygotowano opisy i udostępniono następujące obiekty:
Slajdy i negatywy:
- 750 szklanych negatywów autorstwa Józefa Oppenheima
- 145 szklanych negatywów autorstwa Borysa Wigilewa
- 200 negatywów autorstwa Henryka Poddębskiego
- 580 negatywów autorstwa Tadeusza Malickiego
- 292 negatywy autorstwa Teofila Studnickiego
- 54 negatywy autorstwa Jana Małachowskiego
Albumy:
- Awit Szubert, album heliograwiurowy „Tatry – 2 albumy”
- Karol Divald, album heliograwiurowy „A Magas Tatra”
- Stanisław Bizański, album heliograwiurowy „Tatry”
Książki
najstarsze przewodniki tatrzańskie autorstwa Marii Steczkowskiej, Eugeniusza Janoty, Walerego Eljasza Radzikowskiego, starodruk Townson Robert, Travels in Hungary (1797 r.) – łącznie 10 sztuk
Mapy:
„Plan rozbudowy miasta Zakopanego”- proj. Karol Stryjeński, 1924 r, „Mapa Zakopanego” z 1907 r., uzupełniona w r. 1918 – łącznie 2 sztuki
Archiwalia:
8 zespołów
- Zdobnictwo i budownictwo ludowe na Spiżu (Szkice z wycieczki w 1909 r.) – Stokłosa Józef;
- Księga protokołów Komitetu Obrony Podhala, Spisza, Orawy i okręgu Czadeckiego w Zakopanem;
- Wspomnienia z podróży po Tatrach – Stęczyński Bogusz Zygmunt;
- Ochrona przyrody Tatr [zespół materiałów zawierający korespondencję różnych instytucji, protokoły posiedzeń, raporty, artykuły, m.in. dot. utworzenia Tatrzańskiego Parku Narodowego] 1930-1938;
- Chałubiński Tytus, Album z kolorowymi rysunkami mchów;
- Opis szczegółowy granicy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Czesko-Słowacką (…) na odcinku Tatr Wysokich i Bielskich oraz okolic Jaworzyny;
- Księga pamiątkowa schroniska w Roztoce z lat 1932-1942;
- Elementy struktury przestrzennej polskiego i słowackiego Podtatrza – Żychoń Stefan.
Muzealia z kolekcji sztuki Muzeum Tatrzańskiego:
- 20 tysięcy slajdów autorstwa Władysława Hasiora
- Kolekcja prac Stanisława Ignacego Witkiewicza ,,Witkacego”
- Kolekcja kobierców wschodnich – zbiór kobierców i tkanin wschodnich z kolekcji Włodzimierza i Jerzego Kulczyckich.
- ,,Sztuki piękne pod Tatrami” – zbiór prac artystów tworzących zakopiańską kolonię artystyczną, bądź szukających pod Tatrami inspiracji dla swej twórczości, stanowiący trzon muzealnych zasobów sztuki.
- Zespół prac Wojciecha Brzegi (1872-1941), który był jednym z pierwszych (obok Jana Gąsienicy Szostaka i Stanisława Gąsienicy Sobczaka) wykształconych górali – artystów.
PROJEKT “ARCHIWUM TATR I PODHALA”
Muzeum Tatrzańskie we współpracy z Tatrzańskim Parkiem Narodowym zrealizowało projekt pn. „Archiwum Tatr i Podhala”.
Jako efekt końcowy projektu prezentujemy odwzorowania cyfrowe fotografii autorstwa Władysława Wernera, Witolda Henryka Paryskiego, pełnych roczników wybranych tytułów prasy zakopiańskiej: Zakopiańska Lista Gości” (1888-1903), „Echo Tatrzańskie” (1918-1919), „Głos Zakopiański” (1923-1927), „Przegląd Zakopiański” (1899-1906) wraz z metadanymi opisowymi.
Władysław Werner (1922-1982) – fotoreporter, fotografik. Po wojnie w Warszawie pracował jako fotoreporter w Centralnej Agencji Fotograficznej. W 1951 roku osiadł w Zakopanem. Jego fotoreportaże z Tatr i Podtatrza pojawiały się w licznych czasopismach, a fotografie z tego regionu w wielu książkach i albumach. Stał się jednym z czołowych fotografików zakopiańskich, uczestniczył w wystawach zbiorowych i był autorem wielu wystaw własnych w kraju i zagranicą.
Witold Henryk Paryski (1909-2000) – bibliograf, taternik, przewodnik tatrzański, ratownik TOPR, alpinista; autor szeregu opracowań z szeroko pojętej tematyki górskiej. Zdjęcia z kolekcji to unikatowy zbiór fotografii tatrzańskich oraz zdjęcia dokumentujące polskie wyprawy w góry Europy i Ameryki Południowej. Część z nich została wykonana w latach dwudziestych i trzydziestych XX w., część w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Witold Henryk Paryski wykonywał zdjęcia w trakcie wypraw wspinaczkowych. Są to zdjęcia topograficzne a także uwieczniające taterników polskich okresu międzywojennego.
Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.