Ludwik Chałubiński (ur. 2 lub 20 sierpnia 1860 r. w Warszawie, zm. 17 lub 21 kwietnia 1933 w Zakopanem) – polski taternik, inżynier-chemik. Syn Tytusa i Anny z Leszczyńskich. Był założycielem korporacji Arkonia. Był jednym z najlepszych taterników swoich czasów. Zaczął wędrować po Tatrach w wieku 14 lat, początkowo razem z ojcem. 19 sierpnia 1875 r. wraz z ojcem i m. in. Walerym Eljaszem wszedł na Gerlach. 28 czerwca 1877 r. wraz z Wojciechem Rojem i Maciejem Sieczką dokonał pierwszego wejścia na Mięguszowiecki Szczyt. Do ważniejszych dokonań należą także pierwsze znane wejście na Młynarza (ok. 1885), drugie wejście na Baranie Rogi (1884) i trzecie wejście na Durny Szczyt (1881). Wspinał się również w Alpach, gdzie wszedł między innymi na Großglockner i Aletschhorn (wraz z Karolem Potkańskim). Został członkiem honorowym sekcji turystycznej Towarzystwa Tatrzańskiego.
Według różnych źródeł zmarł 17 lub 21 kwietnia 1933 w Zakopanem. Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem.