Co nowego w muzeum?

Dnia 11 lipca o godz. 17:30 w Centro Espositivo Parco Minerario della Valle d’Aosta e della Miniera w Cogne, we włoskiej Dolinie Aosty odbył się wernisaż wystawy archiwalnych fotografii ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego realizowanej w ramach projektu pt. Natura i kultura: góry, które inspirują. W wernisażu uczestniczyli: Vittoria Daghetto, dyrektorka Centro Espositivo Parco Minerario della Valle d’Aosta e della Miniera w Cogne, Eleonora Trento, naczelnik ds. kultury miasta Cogne oraz Donato Savin, artysta rzeźbiarz współpracujący z Muzeum Tatrzańskiem przy realizacji projektu. Muzeum Tatrzańskie reprezentowała Anna Jarząbek, zastępca dyrektora Muzeum ds. rozwoju i inwestycji, koordynatorka projektu i kuratorka wystawy Emilia Pomiankiewicz-Wagner oraz prowadzący warsztaty edukacyjne Michał Mierczak.

Kolejnego dnia, w sobotę, odbyły się warsztaty edukacyjne prezentujące dziedzictwo Podhala. Młodsze dzieci miały możliwość wykonać własną owcę z filcu, a starsi tradycyjną spinkę góralską. Bardzo dziękujemy partnerowi projektu: Centro Espositivo Parco Minerario della Valle d’Aosta e della Miniera w Cogne za gościnność i zapoczątkowaną współpracę.
Wystawa potrwa do 30 września 2025 r.

Przypominamy jednocześnie, że trwa wystawa zainaugurowana w kwietniu w ramach projektu Natura i kultura: góry, które inspirują w partnerskiej instytucji Servei General d’Informació de Muntanya z siedzibą w Sabadell (w Katalonii). Wystawa potrwa do 5 października 2025 r.

Natura i kultura: góry, które inspirują

Prezentacja i zestawienie wybranych fotografii archiwalnych ze zbiorów Muzeum Tatrzańskiego proponuje spojrzenie na naturę i kulturę jako na wzór rzeczywistości nieopozycyjnej. Ukazuje pewnego rodzaju proces stopniowego przenikania się tych dwóch zjawisk. Pierwsza część wystawy poświęcona jest naturze w najczystszej i najprostszej formie. Piękno i nieskazitelność krajobrazu górskiego, bogactwo roślinności, klimat i zmienność warunków pogodowych oraz pór roku. Dostrzegalna jest tutaj różnorodność w ukształtowaniu terenu oraz różne formy krajobrazu naturalnego.
W drugiej części wystawy pojawia się człowiek, który rozpoczyna eksplorację gór, realizuje wycieczki i wyprawy wspinaczkowe oraz narciarskie. Obcuje z naturą zachwycony jej wszechobecnym, substancjalnym pięknem. Doskonali umiejętności i walczy ze swoimi słabościami. Czerpie z tego faktu radość i empiryczne doznania. Przyczynia się do powstania krajobrazu kulturowego, ponieważ dochodzi do coraz silniejszej antropizacji środowiska. Na halach i łąkach prowadzone jest pasterstwo dyktowane surowymi warunkami klimatycznymi, następuje rozwój budownictwa i sukcesywnie postępująca urbanizacja. Rozwija się infrastruktura, powstają schroniska w Tatrach i kolejka na Kasprowy Wierch. Istotne miejsce zajmuje tutaj także Muzeum, które chroni, gromadzi i pielęgnuje. Wybrane fotografie prezentują tym samym Muzeum jako instytucję kształcącą i uwrażliwiającą na piękno natury. W ten sposób ukazana jest także misja muzeum jako instytucji wpływającej na świadomość i znaczenie ochrony terenów górskich.
Syntetyczne zestawienie fotografii prezentujących doskonałość natury oraz wartość materialną i niematerialną, którą niesie za sobą kultura, podkreśla poczucie przynależności człowieka do natury. Natura traktowana jest w tym kontekście jako substancjalna materia, która znajduje się w systemie wartości człowieka. Głównym celem wystawy jest pozytywne ukazanie aspektów relacji człowieka z przyrodą, a także skłonienie do refleksji nad etyką ekologiczną oraz jej budowanie.

Projekt został dofinansowany z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Kultura inspirująca.

Tekst: Emilia Pomiankiewicz-Wagner