Muzeum Tatrzańskie od 2018 rozbudowuje kolekcję sztuki współczesnej. Dzięki dofinansowaniom z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego zakupiono następujące prace:
S/5605/MT, Mnich, Zbigniew Rogalski, 2017 r.
Rysunek „Mnich” powstał w trakcie pleneru w Dolinie Pięciu Stawów, do wystawy p.t. „Relacja Warszawa-Zakopane”. Przedstawia tatrzański szczyt „Mnich” w syntetycznej, mocno zgeometryzowanej formie na białym tle. Góra została wyrysowana przy użyciu minimalnej liczby stycznych i łuków. Poszczególne figury i linie zachodzą na siebie. W punktach stycznych widoczne niepełne okręgi.
S/5604/MT, Ekosystem, Hubert Czerepok, 2014 r.
Film p.t. „Ekosystem” zrealizowany w formacie HD do interdyscyplinarnego projektu Schronienie (kurator Jarosław Hulbój), który był realizowany w Tatrzańskim Parku Narodowym w 2014 roku. Praca jest zapisem koszenia trawy na Polanie Jaworzynki we wrześniu 2014 roku przez członków wywłaszczonych w 1967 roku z tych obszarów rodzin: Bobaków, Gąsieniców, Gerlaków, Jaroszów, Kapłonów Bartolów, Kasprzaków Bukowskich, Kasprzaków Bustryckich, Klusiów, Kobylarczyków, Królów, Kuśmów, Łuszczków, Majerczyków, Matejów, Mrowców, Palidrów, Słodyczków, Stachoniów, Staszlów, Stopków, Toporów, Wirmańskich. Film uchwycił także więź łączącą ludzi zamieszkujących Podhale, wyjątkowość ich wzajemnych relacji, a także ich nierozerwalny związek z otaczającą przyrodą.
S/5606/MT, Oksza, Paulina Ołowska, 2014/2015 r.
Gobelin „Oksza” powstał do wystawy p.t. „Wątłe Muzy” prezentowanej w grudniu 2014 roku w filii Muzeum Tatrzańskiego, Galerii Sztuki XX wieku w willi Oksza. Tkanina w odcieniach fioletu, w kształcie prostokąta, wykonana została z sizalu oraz tworzywa sztucznego – odpadów z Zakładów Azotowych w Tarnowie. Silnie skręcone odpady wkomponowane zostały w sizal w formie poziomych pasów o różnej szerokości.
Zofia Rydet (1911 – 1997) to polska artystka fotograf. Uhonorowana wieloma nagrodami, drogę do fotografii odkrywała jako amator. Spotkania, dyskusje i dokumentowanie otaczającej rzeczywistości dały niezwykłe efekty fotograficzne. W bardzo dojrzałym wieku artystka zaczęła tworzyć cykl, z którego jest najbardziej znana – “Zapis socjologiczny”. Jest to gigantyczny portret ludzkiej rodziny we wnętrzu. Są to wizerunki mieszkańców wsi i miast, powstałe w różnych regionach Polski i za granicą. Elementem łączącym wszystkim zdjęcia jest rygor kompozycyjny. Przedstawiają ludzi pojedynczo, w parach lub grupach, na tle wybranej ściany w ich mieszkaniu, prosto patrzących w obiektyw. Zakupione do muzealnej kolekcji zdjęcia zostały wykonane na terenie Podhala, ich temat ściśle wiąże się z działalnością naszego Muzeum. Dodatkowo fotografie te zestawione ze zbiorem slajdów Władysława Hasiora poszerzają wiedzę na temat kultury wizualnej naszego regionu i dają nowe możliwości interpretacyjne.
Jan Dziaczkowski (1983 – 2011) był malarzem, fotografem i twórcą kolaży. Zajmował się także projektowaniem okładek książek i płyt, wykonywał również ilustracje do czasopism muzycznych, społecznych i kulturalnych. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Malarstwa. Jan Dziaczkowski zajmował się równolegle twórczością malarską i kolażami. Jego płótna stylistycznie nawiązywały do malarstwa polskiego pop-artu i nowej figuracji z lat 70. Istotną częścią twórczości były dla niego kolaże, które towarzyszyły mu w zasadzie od zawsze. Systematycznie kompletował zbiory interesujących wycinków i zdjęć. Prace wykonywał w tradycyjny sposób przy użyciu nożyczek, żyletki i kleju. W cyklu “Góry dla Warszawy” Jan Dziaczkowski połączył widoki stolicy z górskim pejzażem i darzonymi powszechnym sentymentem elementami kultury polskich kurortów, w tym także Zakopanego. Niewielkich rozmiarów, często humorystyczne obrazy powstały jako część utopijnego założenia stworzenia Warszawskiego Pasma Górskiego – przyrodniczo-przemysłowej bariery, mającej pomóc w ograniczeniu chaosu urbanistycznego Warszawy.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury
oraz środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego.