Dziesiąta rocznica śmierci dra Wincentego Galicy.
Właśnie dzisiaj przypada dokładnie 10. rocznica śmierci dr Wincentego Galicy – znakomitego lekarza, uczestnika kampanii wrześniowej, więźnia zakopiańskiej placówki gestapo w „Palace”, a następnie obozów koncentracyjnych w Oświęcimiu, Mauthausen-Gusen oraz Sachsenhausen, wielkiego patrioty i społecznika. Współtworzył reaktywowany po wojnie Związek Podhalan, działał na rzecz zakupu willi „Atma”, sprowadził do Zakopanego szczątki gen. Andrzeja Galicy i Kazimierza Przerwy Tetmajera. Po wojnie zajmował się działalnością kombatancką, był m.in. współtwórcą Muzeum Walki i Męczeństwa „Palace” (obecnie w budynku tym mieści się tymczasowa siedziba Muzeum Tatrzańskiego).
Wincenty Galica Wincenty Galica urodził się 29 października 1916 r. w Zakopanem. Po ukończeniu zakopiańskiego gimnazjum i zdaniu matury w 1938 r. odbył dywizyjny kurs podchorążych rezerwy przy Pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie i służył w tej jednostce stacjonując w Nowym Sączu aż do wybuchu wojny. W kampanii wrześniowej jako plutonowy – podchorąży dowodził plutonem 5-tej Kompanii i przebył szlak bojowy od Grybowy po okolice Lwowa, gdzie został ranny i wzięty do niewoli przez sowietów, skąd trzykrotnie uciekał. W styczniu 1940 r. Galica włączył się w walkę z okupantem jako kurier. Na trasie między Zakopanem, a Krakowem i Warszawą oraz Budapesztem zajmował się przerzutem ludzi, pieniędzy i informacji wojskowych na potrzeby Związku Walki Zbrojnej. 11 sierpnia 1941 r. Galica wpadł w ręce Gestapo i przez wiele miesięcy był torturowany w zakopiańskim więzieniu w budynku “Palace. Następnie został przewieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz. Od niechybnej śmierci na tyfus uratowało go w obozie koncentracyjnym dwóch zakopiańskich lekarzy. Po wojnie Galica rozpoczął studia na wydziale lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. W 1955 r. powrócił do Zakopanego i rozpoczął pracę w tutejszym szpitalu. Wśród pacjentów był znany z troskliwości i staranności w wykonywaniu swojego zawodu. Tworzył powojenne struktury Związku Podhalan, któremu przewodniczył, był też współtwórcą Podhalańskiego Oddziału Towarzystwa Opieki nad Zabytkami. Współpracował z Jerzym Waldorfem w procesie wykupienia zakopiańskiego domu kompozytora Karola Szymanowskiego – willi Atma na cele muzeum. Dr Galica skupiał się na przywracaniu narodowym bohaterom należnego im miejsca w historii. Zorganizował przeniesienie szczątków gen. Galicy na zakopiański cmentarz oraz współorganizował przeniesienie z Warszawy i ponowny pochówek szczątków poety Kazimierza Przerwy-Tetmajera.
Jego zasługą jest także wmurowanie tablicy poświęconej kurierom tatrzańskim na murze starego cmentarza w Zakopanem oraz utworzenie Muzeum Męczeństwa w gestapowskiej „katowni Podhala” Wincenty Galica zmarł 21 maja 2010 r. w wieku 94 lat. Spoczywa na zakopiańskim cmentarzu przy ul. Nowotarskiej.
Fotografia: Bartłomiej Jurecki.
