POKAZ FILMÓW – ARTYŚCI ZAKOPIAŃSCY 12 sierpnia
Podczas tegorocznych Musealiów Galeria Władysława Hasiora zamieni się w mini kino z dawnych lat, a to za sprawą pokazu filmów – „Artyści Zakopiańscy”.
Zestawienie filmów – koncepcja Urszula Dubowska i Julita Dembowska
12 sierpnia (sobota)
REPERTUAR:
POKAZ I
Godz. 11.30 – 13.30
Styl zakopiański. Geneza i znaczenie. 20’00
Reż. Andrzej Kazanecki
WFO 1988 r.
Prezentacja stylu architektonicznego zwanego zakopiańskim.
Nasza rzecz. Szkoła Kenara 17’00
Reż. Konstanty Gordon
WFO 1958 r.
Zjawisko inspiracji podhalańskich o charakterze ludowym i narodowym nazywane szkoła zakopiańską to nurt przede wszystkim rzeźbiarski. Film ukazuje zakopiańską szkołę rzeźby związaną ze Szkołą Kenara. Sylwetka tego artysty była bardzo ważna dla rozwoju szkoły i polskiej rzeźby podhalańskiej. Antoni Kenar został dyrektorem państwowego liceum plastycznego w roku 1954 i przypisuje mu się dokonanie ważnych reform.
Szklane obrazki 10’00
reż. Grzegorz Dubowski
WFO 1970
Film poświęcony ludowym artystom góralskim malującym na szkle.
Witkacy 17’00
Reż. Stanisław Kokesz
WFO 1966
Film o życiu, twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza, ilustrowany fragmentami dzieł artysty.
Witkacy 19’00
Reż. Józef Robakowski
WFO
Filmowy szkic do portretu Stanisława Ignacego Witkiewicza. W oparciu o jego twórczość fotograficzną, nadrealistyczno-symboliczne malarstwo, portrety z tzw. “Firmy portretowej” i teksty, powstaje wewnętrzny obraz artysty, symboliczny przekaz rozwoju jego twórczości i nękających niepokojów. Głównym motywem dźwiękowym budującym dramaturgię filmu są odgłosy pędzącej lokomotywy.
Litymbrjon 14’00
Reż. Grzegorz Dubowski
WFO 1988
Litymbrjonem nazywał Witkacy swego przyjaciela Edmunda Strążyskiego, nauczyciela i malarza, który często gościł Witkacego w swoim zakopiańskim domu. Jego przyjaźń z Witkacym jest głównym wątkiem filmu. Fragmenty korespondencji obu przyjaciół, żartobliwe wierszyki, wspomnienia oraz portrety malarskie i rysunki składają się na filmowy portret Litymbrjona, a także obraz związków uczuciowych i intelektualnych obu artystów. Wyraźny jest wpływ, jaki wywierała nieprzeciętna osobowość Witkiewicza na Strążyskiego. Film stanowi również przyczynek do biografii Witkacego.
Hamadria 22’00
Reż. Jacek Schmidt
WFO 1981 r.
Film inspirowany plastyczną i literacką twórczością Stanisława Ignacego Witkiewicza, utrzymany w konwencji surrealistycznej wizji. Występują w nim postacie z dramatów Witkacego, a przewodnikiem w tym świecie absurdu i fantastyki jest proza Witkiewicza, wypowiadana ustami narratora. Jest to utrzymana w konwencji sennego marzenia, a raczej wizji psychodelicznej, impresja na temat twórczości Stanisława Ignacego Witkiewicza. Poszczególne sekwencje filmu obrazują fragmenty utworów Witkacego, a całość zdaje się być komentarzem do zdania: “Noc tę pamiętam, kiedy przerażenie bezbrzeżne objęło najtajniejsze fibry mego mózgu i słyszałem tylko ten straszny bełkot w rozdziawionej paszczy niewiadomego, tego czegoś ślepego, zwróconego ostrzem ku samemu siebie”.
Władek Klamerus 28’00
Reż. Hanna Kramarczuk
TVP 1981 r.
Klamerus był młodym zakopiańskim rzeźbiarzem, kolejnym wspaniałym wychowankiem Liceum Kenara. Ten przedwcześnie zmarły artysta pozostawił po sobie bogaty dorobek. Film dokumentuje rzeźbiarskie i malarskie dokonania artysty.
POKAZ II
Godz. 16.30 – 19.00
Zakopane. FIS 82 22’00
Reż. Grzegorz Dubowski
WFO 1982 r.
Film zrealizowany z przeznaczeniem na konkurs miast – kandydatów na organizatorów FIS w r. 1982. Ukazuje walory turystyczno-krajobrazowe, sportowe, skocznie, stadiony, trasy biegowe, zaplecze turystyczne, ciekawostki regionalne, wyroby rękodzieła, sprzęt sportowy. Ukazuje wiekowe tradycje kulturalne i turystyczne Zakopanego, a także tradycje tego miasta w organizacji międzynarodowych zawodów narciarskich.
Portret Antoniego Rząsy 17’00
Reż. Grzegorz Dubowski
TVP 1973 r.
Grzegorz Dubowski przedstawia portret wybitnego zakopiańskiego rzeźbiarza. Film powraca do rodzinnej wsi artysty Futomy. Wspomnienia Rząsy ilustrowane są jego pracami obecnymi w jego pracowni, a także ustawionymi na tle górskiego pejzażu.
Brzuch 26’00
Reż. Andrzej Papuziński
prod. WFO 1979 r.
Po wielkim sukcesie filmu o Franciszku Starowieyskim „Bykowi chwała”, reżyser zdecydował się na podobny, niezwykle oryginalny portret Tadeusza Brzozowskiego. Film powstał w ścisłej współpracy z malarzem i jest poetycką interpretacją jego wspomnień i samej twórczości.
Wydobyłem rzeźbę z lasu 30’00
Reż. Grzegorz Dubowski
TVP 1993 r.
Jest to portret zarazem artysty, jak i samego człowieka – rzeźbiarza wywodzącego się z Łemkowszczyzny. Bohater, Grzegorz Pecuch, prezentuje w filmie swój bogaty, niezwykle różnorodny wybór rzeźb oraz swoje poglądy na sztukę i otaczającą go rzeczywistość.
Augusta Zamoyskiego odkrywanie sztuki 30’00
Reż. Grzegorz Dubowski
Andrzej Wat
TVP 1993 r.
Mówił o sobie: jestem pekazet, to znaczy Polakiem, katolikiem, Zamoyskim. W interesującym, bogato zdokumentowanym filmie o życiu i twórczości Augusta Zamoyskiego opowiada jego żona Helena, Andrzej Wat oraz Dina Vierny – modelka, która przez przypadek przez kilka lat pracowała z artystą w Paryżu. Realizatorzy w bardzo piękny sposób pokazują prace tego nieco zapomnianego, a przecież jednego z największych rzeźbiarzy XX wieku – od najwcześniejszych, przez rozsiane po świecie, po ostatnie, znajdujące się w jego istniejącej do dziś prowansalskiej pracowni.
Hasior inaczej 22’00
Reż. Urszula Dubowska
TVP 2019 r.
Film odkrywa drugą, mniej znaną stronę twórczości Władysława Hasiora. Oprócz rzeźbiarstwa artysta zajmował się także projektowaniem scenografii teatralnych, a w wolnych chwilach nie rozstawał się z aparatem fotograficznym.
Galeria Władysława Hasiora, ul. Jagiellońska 18 b
Godziny otwarcia 10.00 – 20.00
Wstęp wolny w ramach promocji Muzeum Tatrzańskiego