
STYLE
Maria Loboda
Wydawać by się mogło, że Marię Lobodę i Władysława Hasiora dzieli wszystko. A jednak, okazuje się, że łączy ich chęć do snucia opowieści. Jak mówiła bowiem Loboda: „Każdą wystawę próbuję zbudować wokół małej opowieści – takiego haiku – dzięki czemu wszystkie prace «należą do siebie», wszystkie oddziałują wzajemnie”. Artystka skoncentrowała się na przestrzeni, w której pracował zakopiański twórca. Wysokie, przeszklone od południowej strony pomieszczenia, służące niegdyś do leżakownia i leczenia chorób płuc, okazały się idealnym miejscem do twórczych zmagań. Dla Marii Lobody były pretekstem do snucia opowieści na temat wymarzonej pracowni. Na rysunkach część, obecnie mieszcząca wystawy czasowe, uzyskała aranżacje, które nawiązują do różnych epok i stylów. Artystka porusza się wśród znanych nam kodów i rozważa, czym dla twórcy jest pracownia – także w znaczeniu metafizycznym. Dzięki transparentnemu modelowi („Pracownia w trakcie autoanalizy”) zachęca zaś do wymyślania własnych projektów. Jednocześnie nawiązuje do jednego z najśmielszych konceptów Władysława Hasiora – szklanego pomnika. Maria Loboda podkreśla, że dla niej – artystki-nomadki „idea studia była zawsze czymś bardzo zmiennym, kruchym i intymnym”. Dobra pracownia mieści nie tylko prace, lecz emocje i pomysły.
Kuratorka: Julita Dembowska
Maria Loboda (ur. 1979, Kraków) tworzy enigmatyczne i precyzyjnie skomponowane środowiska, które zgłębiają złożone historie, jednocześnie odnosząc się do współczesności. Jej praktyka przekłada poetyckie, historyczne i filozoficzne badania na formalne równania języka i materialności, badając, w jaki sposób przedmioty i symbole komunikują poza swoim konwencjonalnym odczytaniem.
Loboda jest absolwentką Städelschule we Frankfurcie nad Menem. W 2025 roku została mianowana profesorką rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Norymberdze. Prowadziła również gościnne wykłady na Uniwersytecie Sztuk w Zurychu (ZHdK), w Institut Kunst w Bazylei oraz w Katedrze Intermediów na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu (UAP).
Jej twórczość była prezentowana na licznych wystawach indywidualnych, m.in. w Schirn Kunsthalle we Frankfurcie (2018), Museo Tamayo w Meksyku (2019) oraz w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie (2019). Inne ważne wystawy indywidualne odbyły się m.in. w Kunsthalle Basel w Szwajcarii, IAC Villeurbanne we Francji oraz CAC w Wilnie na Litwie (wszystkie w 2017), a także w The Power Plant Contemporary Art Center w Toronto (2016).
Prace Lobody były również prezentowane na znaczących wystawach zbiorowych i międzynarodowych biennalach, takich jak documenta 13 w Kassel (2012), Museo Reina Sofía w Madrycie (2013), Kunstverein Braunschweig w Niemczech (2014), Palais de Tokyo w Paryżu (2014), Taipei Biennale na Tajwanie (2014) oraz Biennale w Wenecji (2019). W tym samym roku pełniła także funkcję dyrektorki artystycznej Volcano Extravaganza, wspólnie z Milovanem Farronato.
Jest pierwszą laureatką stypendium Ottilie Roederstein przyznawanego przez Ministerstwo Kultury Hesji w 2022 roku, a w 2012 otrzymała również stypendium Hessische Kulturstiftung.
PATRONAT HONOROWY: Burmistrz Miasta Zakopane
PATRONAT MEDIALNY: Radio 357
Wystawa została zrealizowana w ramach przedsięwzięcia pt.: „Długie trwanie. Program artystyczny wraz z sympozjum z okazji jubileuszu Galerii Władysława Hasiora”, z Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększenia Odporności, w ramach środków pochodzących z Unii Europejskiej Next Generation EU. Wartość dofinansowania: 129 200,00 zł
Wystawę można oglądać od 26 listopada 2025 r. do 1 marca 2026 r. w Galerii Władysława Hasiora, ul. Jagiellońska 18 b.
