Witkacy przypomniany na nowo. Prace z kolekcji Zamku Królewskiego na Wawelu oraz Muzeum Tatrzańskiego
Na tej małej wystawie chcemy przypomnieć wybrane prace Stanisława Ignacego Witkiewicza, które są mniej znane, mniej oglądane, o których mało się mówiło i pisało.
Przyczynkiem do tego pokazu stała się kolekcja pięciu obrazów ze zbiorów Zamku Królewskiego na Wawelu, nie pokazywana w całości. Portrety Janiny Szubert z wawelskiej kolekcji powstały w Zakopanem w 1933 roku, wszystkie wykonane zostały w typie „C”, co sugeruje, że modelka żyła w bliskim otoczeniu artysty. Te portrety prawie 40 lat temu również wisiały na ścianach Muzeum Tatrzańskiego, na wystawie „Twarze”. Niezwykłym i bardzo rzadkim obrazem z wawelskiej kolekcji jest „Capricornus” z cyklu kompozycji astronomicznych, których zachowało się do naszych czasów zaledwie kilkanaście. Z kolekcji Muzeum Tatrzańskiego prezentujemy wczesny portret ojca, z czasów gdy Stanisław Ignacy szukał swej drogi artystycznej i nie myślał, że w przyszłości założy „firmę portretową”, a także „Pejzaż australijski” z 1923 roku – obrazy na co dzień przechowywane w magazynach. Towarzyszą im portrety przyjaciół Witkacego, oznaczone typem „C”. Ich ekspresyjne formy, kontrastowe barwy często powstały podczas sesji eksperymentalnych z udziałem substancji psychoaktywnych w domu Teodora i Heleny Białynickich – Biruli. Na tej wystawie nie mogło zabraknąć ich portretów, a także autoportretu samego Witkacego. Prezentujemy również anonimowe postacie – „Recytator” z wawelskich zbiorów oraz „Mężczyzna w chustce na głowie” z Muzeum Tatrzańskiego.
Czas trwania wystawy:
12 VIII – 30 XI 2023
Miejsce:
Galeria Sztuki w willi Oksza (filia Muzeum Tatrzańskiego)