ZDIGITALIZOWANE ZBIORY MUZEUM TATRZAŃSKIEGO W JEDNYM MIEJSCU
Zapraszamy na https://muzeumtatrzanskie.pl/portal/
Oddajemy w Państwa ręce portal prezentujący zdigitalizowane zbiory Muzeum Tatrzańskiego. Stworzenie tego portalu było głównym celem projektu “Cyfrowe przetworzenie i udostępnienie zbiorów 2D w Muzeum Tatrzańskim” dofinansowanego z Funduszy Europejskich. W chwili obecnej we współpracy z Tatrzańskim Parkiem Narodowym realizujemy także projekt „Archiwum Tatr i Podhala”.
„CYFROWE PRZETWORZENIE I UDOSTĘPNIENIE ZBIORÓW 2D W MUZEUM TATRZAŃSKIM”- projekt dofinansowany z Funduszy Europejskich w ramach REGIONALNEGO PROGRAMU OPERACYJNEGO WOJEWÓDZTWA MAŁOPOLSKIEGO NA LATA 2014-2020 Poddziałanie 2.1.2 Cyfrowe zasoby regionalne.
Celem projektu było zwiększenie poziomu wykorzystania technologii informacyjno-komunikacyjnych w procesie udostępniania regionalnych zasobów kultury i dziedzictwa regionalnego poprzez powstanie infrastruktury umożliwiającej dostęp do cyfrowych kopii obiektów posiadanych przez muzeum.
Dofinansowanie projektu ze środków Unii Europejskiej wyniosło 348 951,00 zł, ze środków Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego 81.666,00 zł.
W ramach projektu zakupiliśmy: materiały zabezpieczające artefakty podczas procesu cyfryzacji, wyposażenie niezbędne do wykonywania kopii cyfrowych (skanery, graficzne stacje robocze, oprogramowanie niezbędne do cyfryzacji zasobów, sprzęt fotograficzny), infrastrukturę archiwizacji i przechowywania danych cyfrowych – system MUZEO i serwerownię, portal do udostępniania wykonanych kopii.
Przeprowadziliśmy konserwację 2 map i 1 starodruku oraz konserwację zachowawczą negatywów; zdigitalizowaliśmy, przygotowaliśmy opisy i udostępniliśmy na portalu następujące obiekty:
- Slajdy i negatywy:
– 750 szklanych negatywów autorstwa Józefa Oppenheima
– 145 szklanych negatywów autorstwa Borysa Wigilewa
– 200 negatywów autorstwa Henryka Poddębskiego
– 580 negatywów autorstwa Tadeusza Malickiego
– 292 negatywy autorstwa Teofila Studnickiego
– 54 negatywy autorstwa Jana Małachowskiego
- Albumy:
– Awit Szubert, album heliograwiurowy „Tatry” – 2 albumy
– Karol Divald, album heliograwiurowy „A Magas Tatra”
– Stanisław Bizański, album heliograwiurowy „Tatry”
- Książki
najstarsze przewodniki Tatrzańskie autorstwa Marii Steczkowskiej, Eugeniusza Janoty, Walerego Eljasza Radzikowskiego, starodruk Townson Robert, Travels in Hangary (1797 rok) – łącznie 10 sztuk
- Mapy:
„Plan rozbudowy miasta Zakopanego”- proj. Karol Stryjeński, 1924 r, „Mapa Zakopanego” z 1907 r., uzupełniona w r. 1918 – łącznie 2 sztuki
- Archiwalia: 8 zespołów
– Zdobnictwo i budownictwo ludowe na Spiżu (Szkice z wycieczki w 1909 r.) – Stokłosa Józef;
– Księga protokołów Komitetu Obrony Podhala, Spisza, Orawy i okręgu Czadeckiego w Zakopanem;
– Wspomnienia z podróży po Tatrach – Stęczyński Bogusz Zygmunt;
– Ochrona przyrody Tatr [zespół materiałów zawierający korespondencję różnych instytucji, protokoły posiedzeń, raporty, artykuły, m.in. dot. utworzenia Tatrzańskiego Parku Narodowego] 1930-1938;
– Chałubiński Tytus, Album z kolorowymi rysunkami mchów;
– Opis szczegółowy granicy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Czesko-Słowacką (…) na odcinku Tatr Wysokich i Bielskich oraz okolic Jaworzyny;
– Księga pamiątkowa schroniska w Roztoce z lat 1932-1942;
– Elementy struktury przestrzennej Polskiego i Słowackiego Podtatrza – Żychoń Stefan.
Dodatkowo upubliczniliśmy 5 kolekcji z Działu Sztuki Muzeum Tatrzańskiego.
PROJEKT „ARCHIWUM TATR I PODHALA”
Muzeum Tatrzańskie we współpracy z Tatrzańskim Parkiem Narodowym zrealizowało projekt pn. „Archiwum Tatr i Podhala”.
Jako efekt końcowy projektu prezentujemy odwzorowania cyfrowe fotografii autorstwa Władysława Wernera, Witolda Henryka Paryskiego, pełnych roczników wybranych tytułów prasy zakopiańskiej: Zakopiańska Lista Gości” (1888-1903), „Echo Tatrzańskie” (1918-1919), „Głos Zakopiański” (1923-1927), „Przegląd Zakopiański” (1899-1906) wraz z metadanymi opisowymi.
Władysław Werner (1922-1982) – fotoreporter, fotografik. Po wojnie w Warszawie pracował jako fotoreporter w Centralnej Agencji Fotograficznej. W 1951 roku osiadł w Zakopanem. Jego fotoreportaże z Tatr i Podtatrza pojawiały się w licznych czasopismach, a fotografie z tego regionu w wielu książkach i albumach. Stał się jednym z czołowych fotografików zakopiańskich, uczestniczył w wystawach zbiorowych i był autorem wielu wystaw własnych w kraju i zagranicą.
Witold Henryk Paryski (1909-2000) – bibliograf, taternik, przewodnik tatrzański, ratownik TOPR, alpinista; autor szeregu opracowań z szeroko pojętej tematyki górskiej. Zdjęcia z kolekcji to unikatowy zbiór fotografii tatrzańskich oraz zdjęcia dokumentujące polskie wyprawy w góry Europy i Ameryki Południowej. Część z nich została wykonana w latach dwudziestych i trzydziestych XX w., część w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Witold Henryk Paryski wykonywał zdjęcia w trakcie wypraw wspinaczkowych. Są to zdjęcia topograficzne a także uwieczniające taterników polskich okresu międzywojennego.
Projekt dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.
