Co nowego w muzeum?

Konkurs „Podtatrzańskie zapiski pandemiczne”

Konkurs „Podtatrzańskie zapiski pandemiczne”

Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem ogłasza konkurs na „Podtatrzańskie zapiski pandemiczne”. 9 listopada 2020 powtórnie zamknięto szkoły, wszyscy znów znaleźliśmy się przed ekranami komputerów z ograniczonym dostępem do kontaktów towarzyskich, w obliczu zagrożenia wirusem sars-cov2. O epidemiach i chorobach pisali najwięksi pisarze i zawsze wywoływało to wielkie emocje. Znacie opowiadanie „Wieża” Gustawa Herlinga Grudzińskiego? Jaka groza jest w chorobie? Jak boi się jej otoczenie? Jaka samotność dotyka chorych, którzy mogą zarazić, więc  izolują się od świata?

W Zakopanem najbardziej znaną epidemią była epidemia cholery w 1873 roku, którą pomógł stłumić doktor Tytus Chałubiński patron naszego muzeum, a także patron szpitala powiatowego w Zakopanem. O tej epidemii dość lapidarnie napisał ksiądz Józef Stolarczyk w swoich kronikach parafialnych: Cholera rozpoczęła się 1-o Września ustała zupełnie 10 Paź. Gdyby byli ludzie troszeczkę bardziej na siebie uważali, to by był może nikt, chyba pierwszy Jędrzej Raj, nie umarł. Był tu z Warszawy doktór Chałubiński, bardzo znakomity doktór i zacny człowiek; ten postawił krzyż żelazny na Gubałówce; solennie go dał poświęcić. Podczas epidemii ratował bezinteresownie z największym poświęceniem, nawet mnie samego od śmierci prawie wydobył; zasłużył sobie na wdzięczność. Pomagał mu w leczeniu Dr. Urbanowicz ze Żmudzi, emigrant, równie bardzo zacny człowiek. Gości tego roku było więcej jak bywało – koło 400 osób. Najwięcej z Warszawy i Krakowa.

Obecna sytuacja jest dla nas wszystkich nowa i mamy wyjątkową szansę zastanowić się nad tym: czym dla nas jest ta epidemia? Jak powiedział terapeuta prof. Bogdan De Barbaro: Nasz świat zatrząsł się w posadach, przywołał demony. Zderzenie z takim wydarzeniem u każdego wywołuje silne emocje i bogate refleksje. Jesteśmy ciekawi waszych przemyśleń, ale też prostych opisów wydarzeń, czy obserwacji najbliższego otoczenia. Czy coś zmieniło się w przestrzeni miejsca w którym żyjecie, w zachowaniach w miejscach publicznych?  Możecie spróbować opisać czego nie mogliście robić z powodu kwarantanny czy lockdownu? Co Wam ta pandemia zabiera? Co Was w niej złości? Jakie informacje o tej chorobie same do Was przypływają, a jakich poszukujecie? Czy widzicie nadzieję? Czym ona jest? A może próbujecie żyć tak, jak gdyby nic się nie wydarzyło?

Forma prac jest dowolna. Może to być plik tekstowy, może to być samodzielnie stworzona książeczka, spięte kartki, uszyta okładka, piękne ilustracje, możecie wykorzystać wycinki z gazet, lub printscreeny z newsów internetowych i je komentować, może to być także filmik złożony z codziennych krótkich raportów, co dziś się wydarzyło, albo co ważnego się nie wydarzyło z powodu pandemii. Można oczywiście wykazać się jeszcze większą kreatywnością, zrobić film animowany, metodą poklatkową.

Ważne są dwa elementy:

  1. Tematem jest pandemia koronawirusa sars-cov2 pod Tatrami,
  2. Są to Wasze przemyślenia, przeżycia, przez Was pozbierane informacje, w autorskiej oprawie.

Jesteśmy bardzo ciekawi waszych PRAC! Czekamy na nie!

Tutaj znajdziecie informacje praktyczne:

Wpisz szukane wyrażenie